Het begin van 'The Jordan Trail'.

Ik zie 'The Jordan Trail' verschijnen op mijn computerscherm en ben meteen nieuwsgierig naar de inhoud van de reis. Meestal trek ik rond in koudere klimaten, maar besluit om eens een heel andere omgeving op te zoeken. Ik lees op de website:

• 5-daagse trekking in de Jordaanse Woestijn
• Bedouin keuken
• Dagrugzak dragen en bagage vervoer
• Bivakplaatsen om te slapen
• Aflsuiten in Petra, één van de zeven wereldwonderen

Lijken mij ideale omstandigheden om de woestijn in te trekken. Vooral het niet sleuren met een zware trekkingrugzak en de typische Bedouin keuken spreken me enorm aan. Het is de ideale combinatie van cultuur en natuur. Ik had gehoord van mijn reisgenoot dat zij ook interesse had, dus hier gaan we weer!

De voorbereidingen zijn anders. Wat moet ik met die zon, dit ben ik niet gewoon. Ik zoek de temperaturen op en het lijkt reeds warm te zijn tijdens de paasvakantie. Gemiddelde dagtemperaturen van 26°C zijn behoorlijk pittig om in te wandelen. Ik zoek last minute nog maar een UV-truitje uit om in geval van nood aan te trekken. Ik bevind me in een luxepositie omdat de bagage met wagens vervoerd wordt, dus ik hou me vooral niet in met schone t-shirts en sokken. Waarom zou ik stinken als het niet moet, toch? De factor 50+ en een haarband zijn ook één van de eerste items die ik op mijn lijstje heb staan. Volledige paklijst vind je hier.

Ik check nog snel het weerbericht voor Petra nadat ik heb ingepakt en kruip vol spanning mijn bed in. Nog heel even en ik ben alweer op pad om een nieuw stukje van de wereld te ontdekken. Onze vlucht vertrekt om 14.15u in Amsterdam, dus we hebben een lange reis voor de boeg. Omstreeks 9u vertrek ik en Madelène met de wagen tot in Amsterdam, daarna 3,5u vliegen naar Amman en dan nog een 3 uur durende busrit tot in Dana.

Eens aangekomen in Amman worden we opgewacht door onze twee Nederlandstalige gidsen. Wanneer we op de bus stappen is het 20u 's avonds en is alles donker in Jordanië. Jammer dat we de omgeving al niet even kunnen opsnuiven vanuit het busraampje. Wel krijgen we wat cultuur te verwerken van onze lokale begeleider over Amman en Dana. De eerste nacht slapen we nog op hotel en krijgen we een middernacht maaltijd bij aankomst. Daarna kruipen we ons bed in en morgenvroeg zullen we de eerste stappen op de Jordan Trail zetten!

We starten de dag met een typisch Jordaans ontbijt. Naan brood, allerlei zoete smeerbereidingen en zwarte thee. We zijn best wel met veel mensen op reis, dus worden we opgesplitst in twee groepen van ongeveer 15 personen. We vertrekken met 15 minuten verschil tussen elkaar zodat we nooit met te veel tegelijk op het pad zijn. We krijgen ieders een Nederlandstalige gids mee, een Jordaanse en een ezel die een aantal flessen 'noodwater' draagt voor het geval iemand zonder water valt. De trail staat namelijk niet aangegeven en wordt volledig begeleid door onze Jordaanse gidsen die de woestijn op hun duimpje kennen.

De gidsen:

• Anne en Kees (Nederlandstalige gidsen)
• Ghassap en Hassan (Jordaanse gidsen)
• Shaggy en James (onze ezeltjes)

De eerste dag is rustig met vooral veel afdalen, maar wel een 18 kilometer wandelen. Na enkele minuten komen we aan een prachtig uitzicht over de vallei. Adembenemend vanaf de eerste stappen, dit belooft! We zien een kronkelend pad tussen de droge en woeste omgeving. Hier en daar staan wat typische prikkende struikgewassen die de bruine vallei groentinten geeft. In de verte zien we een wazige vlakte waar we onze eerste nacht gaan doorbrengen. Na enkele kilometers voelen we hoe de zon alles opwarmt en op ons hoofd brand. We nemen af en toe korte pauzes onder de schaarse schaduwplekjes van de woestijn. De zon put onze lichamen enorm uit en algauw spoken de komende dagen met veel hoogtemeters door mijn hoofd. Klimmen in deze hitte gaat een uitdaging worden! Tijdens het wandelen probeer ik alles met mijn ogen op te nemen. De woestijn lijkt bruin, maar als je wat langer kijkt kan je een heel kleurenpallet waarnemen. Ik zie groene, beige, gelige, witte en grijze tinten en af en toe komt er een kleine bloem tevoorschijn. In de meest barre omstandigheden, slaagt deze bloem erin om toch open te bloeien. Prachtig toch, die kracht van de natuur?

Tijdens het afdalen geraak ik aan de praat met mijn nieuwe groepsgenoten en de tijd vliegt voorbij. Vanaf de middag tot een uur of vier wordt het pas echt warm. Alles rondom heeft de zonnestralen geabsorbeerd en begint dit nu ook uit te stralen naar de omgeving. Mijn God, wat is het hier warm! Ik ben vertrokken met 4 liter water en heb deze ook volledig opgedronken aan het einde van de dag.

Vlak voor we aan onze kampeerplaats zijn, passeren we nog wat ruïnes van een oude stad die dateren vanuit het Romeinse tijdperk. We steken een oude rivierbedding over en één van onze gidsen vertelt wat over de geschiedenis. Ik probeer me in te beelden hoe het er vroeger uitzag. Een stromende rivier met hierrond een heel dorp gebouwd, alles groen en bruisend van leven. Vanop onze kampeerplaats kon je dan ook goed de uitgedroogde rivier zien liggen.

Onze bivakplaats van vandaag bevindt zich op een 'camping'. Ik zet dit tussen aanhalingstekens omdat het verre van te vergelijken is met hetgeen wij kennen. Er is een stenen gebouw met toilet en douches naar Jordaanse normen, wat enorm verrassend en welkom is! Er staat een grote tent, gevuld met een gezellig oosters tapijt en daarnaast staat de kooktent waar ze onze overheerlijke Bedouin maaltijden klaarmaken. Onze gidsen slapen zoals altijd gewoon buiten zonder tent, er is voor iedereen een matras voorzien en we besluiten dit ook te proberen. Onze eerste nacht in de woestijn en onder de sterrenhemel, ik ben benieuwd! Er zouden schorpioenen zitten, maar normaal gezien geven ze geen problemen. Ze zijn zelden zichtbaar en verstoppen zich onder stenen of in het zand.

Nadat we ons wat hebben opgefrist worden we verrast door een prachtige zonsondergang. Heel mooi om de dag mee af te sluiten. Rond 19.30u is het eten klaar en wat is dit heerlijk! Elke avond krijgen we soep om mee te starten en daarna een lange tafel vol met eten. Het eten wordt uitgestald op plastiek tafels met zilverpapier rond. Er staat een koud en warm buffet bestaande uit rauwe groenten mix, rijst met groenten, een vleesbereiding met saus en groenten en een vegetarische schotel. Ik heb nog nooit zo lekker gegeten! Die Bedouin keuken bevalt me wel. Het is hemels om na een dag wandelen te kunnen zitten op een tapijtje en vers eten voorgeschoteld te krijgen. We gaan na het eten algauw slapen, het is een vermoeiende dag geweest. Het is onwennig en toch wel wat beangstigend zonder een dak boven het hoofd. Ik voel me heel kwetsbaar op één of andere manier. Ik had gehoopt om hier 's nachts een schitterende sterrenhemel en Melkweg te kunnen zien, maar jammer genoeg was er ergens in de buurt toch nog te veel lichtvervuiling. 

Wordt vervolgd!