Het land van vuur en ijs! - dag 2

Na een stevig spek en eieren ontbijt in de grot, want het regent vandaag, klappen we onze daktent in en gaan we weer 'on the road'. Het is een beetje een sombere grijze dag, maar volgens onze roadboek wordt het vandaag magnifiek!! 

Dag 2: Afstand 380 km, duur  4h45 

Onze eerste stop is Fjadragljufur een prachtig pareltje natuur. Het is een kloof van 100 meter diep en 2 km lang. De kloof ziet er speciaal uit met zijn steile en kronkelige muren, gevuld met vreemd gevormde hoeken, hobbels bezaaid met zacht gras en groene stukjes mos. Een heel feeërieke vertoning! We rijden met de auto tot op de parking en wandelen 2km langs de kloof op en af.

We rijden verder naar Svartifoss. Suprise, suprise,... een WATERVAL! Toch wel geen gewone.. We stoppen bij het Skaftafell National Park. We parkeren ons aan het informatiecentrum en daar hangt een bord met welke richting we uit moeten. Het regent behoorlijk, maar we trekken onze regenbroek en regenjas aan en gaan. Het is een 180m stijgen en een half uur wandelen naar de waterval. We zetten er stevig de pas in omwille van het weer. Onderweg komen we nog een andere waterval tegen waarvan ik de naam niet meer ken. Eens op de heuvel zien we van ver de waterval liggen. Het laatste stuk is afdalen en daar staat ze dan. Eén van de mooiste watervallen die ik ooit heb gezien. Ze is omgeven door basaltblokken die ontstaan zijn door de hitte van de lava die snel wordt afgekoeld door het water. Het lijkt wel of de mens hier een handje heeft toegestoken en alle zuilen heeft gebeiteld.

Na de wandeling zijn we helemaal doorweekt. We zetten ons in de auto, de verwarming op en eten even een boterhammetje. Het volgende op het programma is Fjallsarlon. We zetten de wagen op de parking en bij het uitstappen voelen we meteen een ijzige wind. Wat is het hier koud! De zon is weg, het regent heel lichtjes en die wind... niet normaal. Haarband in, fleece buff aan, regenjas en daar gaan we. We stappen enkele tientallen meters omhoog, eens over de kam zien we het meer liggen. Ongeloofelijk!!! Er ligt een indrukwekkende Gletsjerlagune vol met grote drijvende ijsblokken. Het meer heeft zich gevormd door het smeltwater van de Fjallsjökull, één van de gletsjertongen van Vatnajökull in het Noorden en wordt ook gevoed door de rivier Breioa. Het meer is niet heel groot en wordt begrensd door de gletsjertong en zijn ijsrots waarvan regelmatig ijsblokken loskomen. We wandelen tot beneden aan het meer om natuurlijk eens aan het water te voelen en enkele prachtige foto's te nemen. Na een tijdje kunnen we echt niet meer blijven staan van de kou. De wind waait non-stop en de vingers vallen er bijna af. Het is tijd om terug te keren naar de auto en op te warmen!

Enkele kilometers verder ligt een tweede gletjser lagune, Jökulsarlon. Het heeft een oppervlakte van 30 vierkante kilometer en is hiermee het grootste proglaciale meer van IJsland. Elk jaar wordt het meer groter en groter, net als de grote ijsblokken die zich hierin bevinden. De bron van al dit water is van de gletsjer die steeds meer smelt. Een effect die de opwarming van de aarde met zich meebrengt. Er zitten ook tal van dieren in deze lagune.. we hebben heel even een zeeleeuw gespot, maar jammer genoeg niet op foto kunnen pakken.

Ergens aan de overkant ligt Diamond Beach. Het strand is zwart en hier spoelen regelmatig ijsblokken aan.. Is het nu niet de juiste tijd van het jaar of is dit ook alweer door de opwarming van de aarde? Veel 'diamonds' lagen er niet op het strand. We wandelen helemaal tot aan het water en hier en daar liggen kleine ijsblokjes. Een beetje verder spoelen er nog enkele aan. Een klein beetje jammer. Als je dit opzoekt op internet lijkt het of er gigantische ijsblokken overal op het strand liggen, maar dit was voor ons jammer genoeg niet zo. Na een half uurtje zijn we alweer verkleumd van de kou en zijn we blij weer in de jeep te zitten.

Het laatste op de planning vandaag is Stokksnes. Een panorama van Vestrahorn en het strand van Stokksnes. Vestrahorn is een berg die ongeveer 10 miljoen jaar oud is. Hij is niet hoog (454m), maar de hellingen zijn steil. De berg bestaat uit Gabbro, het hoofdbestanddeel van de onderste laag van de oceanische korst. Hier is ook het oudste bewijs van menselijk leven in IJsland gevonden. Vanaf het strand zie je Vestrahorn en Brunnhorn liggen. Jammer voor ons vandaag, maar de toppen zien we niet liggen. Er ligt een mysterieuze wolkensluier bovenop. Dichtbij Stokksnes ligt een vikingdorp dat gebouwd is om een filmscène op te nemen. Hier gaan we een kijkje nemen, want Madelène is grote vikingfan! Een charmant klein dorpje met typische houten huizen. Zeker de moeite om eens te bekijken. Het brengt je terug in de tijd toen de vikingen Ijsland hadden ontdekt.

Alweer een prachtige dag! We eindigen op een simpele camping (Fossarladur) met sanitaire voorzieningen. De gastvrouw heeft ons super vriendelijk en gastvrij onthaald. Ondertussen heb ik een tactiek gevonden om niet als een ijspegel in de slaapzak te liggen. Een Tactical Food hap, een lekker warme douche en we kunnen opgewarmd het bed in!

(Bron: Roadbook Nordic Nomads by travelbase, 2021.)