Voorbereidingen & bedenkingen.

Laatste keer dat ik schreef over Nieuw-Zeeland had ik net mijn goedkeuring gekregen om bijna 6 maanden onbetaald verlof te nemen. Ondertussen ben ik nog 9 maanden verwijderd van mijn droom die werkelijkheid wordt. Het lijkt nog een eeuwigheid, maar de tijd vliegt. Voor de lezers die nog niet mee zijn een korte samenvatting. In januari 2023 vertrek ik voor ongeveer 5 maanden naar Nieuw-Zeeland. Daar ga ik 'Te Araroa' zuideiland wandelen. Het is een langeafstandsroute die dwars door Nieuw-Zeeland loopt. Ik ga proberen enkel het zuideiland van Noord naar Zuid af te wandelen: maximum drie maanden en 1300km overbruggen is het plan. Voor meer duidelijkheid over deze trip lees je best de vorige blog even door.

Er spookt veel door mijn hoofd. Als ik nog maar stilsta bij het moment dat ik voor 5 maanden alleen het vliegtuig opstap naar de andere kant van de wereld, keert mijn maag. Ik probeer hier niet te veel over na te denken, want dit zijn zorgen voor januari 2023. Wat me nu vooral bezighoudt zijn de praktische voorbereidingen. Er komt veel kijken bij een 'thru-hike', zaken waar je vooraf nog nooit over nagedacht had.

Als eerste ben ik de route wat nader beginnen bekijken. Er bestaat een website waar alle informatie beschikbaar is die je nodig hebt om eraan te beginnen. Het zuideiland bestaat uit 25 verschillende 'tracks', waarbij telkens de kilometers, stapdagen, hutten, probleemzones, korte routebeschrijvingen, accommodatie na de 'track', bevoorrading enzovoort bij staan. Om een voorbeeld te geven één van de 25 tracks op de route: Richmond Alpine Track, 95,7 kilometer, 5-7 stapdagen. Hierover vind je nog digitale kaarten waar de route is op aangeduid en het hoogteprofiel van de gehele track. Deze kaarten heb je onderweg nodig om te navigeren. De route staat soms goed, soms niet goed aangegeven met een oranje driehoek in de natuur. Samen met de bewegwijzering, kaarten en GPS zal ik de route moeten vinden. Ik bekijk elke track en probeer voor mezelf notities te maken met de belangrijkste zaken. Hieronder een voorbeeld: 'PDF trail notes' van track nummer 4 op de Te Araroa zuideiland 'Richmond Alpine Track' en een afbeelding van de bewegwijzering van 'Te Araroa'.

Wat me als eerste opviel waren de lengtes van de tracks. Er zijn vaak stukken bij van 8-10 dagen zonder bevoorrading. Dit wil zeggen dat je voor 10 dagen eten moet meedragen in je rugzak. Vaak is er tussen de tracks door slechts een klein dorpje met een lokale supermarkt waar weinig beschikbaar is. Ik heb ook voorkeur naar gevriesdroogde maaltijden omwille van gewicht, efficiëntie en houdbaarheid. Die worden vaak niet verkocht in lokale winkels. Nu blijkt dat er op elke bewoonde plaats waar je onderweg passeert, een pakketdienst beschikbaar is tegen betaling. Vaak is dit een adres van een hotel of jeugdherberg en kan je daar voor $10 je pakket laten bewaren tot je het komt oppikken. Dus, de eerste dagen in Nieuw-Zeeland maak ik volop pakketten om te versturen naar de verschillende adressen op de trail.

Als tweede draag ik gedurende 3 maanden mijn huis en inboedel op mijn rug. Met andere woorden 'kies verstandig'. We leven in een moderne tijd en het trekking materiaal is erop vooruitgegaan met de jaren. Er zijn heel wat technische, duurzame en lichtgewicht materialen ontwikkeld die je het leven op de trail aangenaam maken. Ik heb al uren opzoekwerk verricht naar 'ultra-light' tenten, slaapzakken, rugzakken, enzovoort. Ik ben er trouwens na uren research nog niet uit. Uiteindelijk werk ik naar een basisgewicht van 8 kilogram. Dat wil zeggen alles dat in de rugzak zit exclusief eten en drinken. Of het mij zal lukken, zullen we weten op het moment van vertrek. Ik zal het jullie zeker laten weten hoeveel ik uiteindelijk meesleur.

Dan is er nog kleding... Best niet te veel en niet te weinig. Ik wandel doorheen alle klimaten. Van tropische wouden tot vriesweer in de bergen. Verschillende laagjes dus en merinowol doet wonderen, zowel tegen geurtjes, het is sneldrogend en werkt bij koude en warme temperaturen. Goede regenkledij zijn ook essentieel. Deze kan je zowel gebruiken als windblok bij koud weer als tegen regen. Het doel is om zoveel mogelijk items multifunctioneel te kunnen gebruiken. Laatst las ik een heel leuk artikel waarin het volgende stond.

'Never underestimate the power of a buff.'

Having a buff or two along for your thru-hike can offer a variety of uses. You can use a buff for doing an initial filter of particularly murky water sources. You can use it for sun protection on your neck or head. When it's hot, you can dunk it in water and use it to help keep cool. Got a runny nose? Dab it with a buff. Lost your favorite pee rag? Replace it with a buff.

In general, it's good to think about the multiple ways you can use your gear. Buffs happen to be one of those unsung heroes on the trail that can fill many roles while taking up little space and weight.

Bron: https://www.gossamergear.com/blogs/our-blog/trail-hacks-beginner-thru-hikers 

'Amen'

'Thru-Hikes' worden tegenwoordig ook op lichtgewicht schoenen gewandeld. Zoals bijvoorbeeld een lage trailrunner of lage wandelschoen zonder gore-tex voering. In een klimaat zoals Nieuw-Zeeland met soms dagen waar 40x een rivier moet worden doorwaad, vochtig en hoog gras en veel regen heeft een gore-tex voering weinig nut. Als eerste 40x per dag wisselen van schoenen heeft geen zin. Ten tweede de stevigere lederen schoenen geraken na en tijdje verzadigd met water en geraken niet droog. Daardoor verkiezen de meesten om een lichte schoen te dragen die na een uurtje droog gewandeld is. Deze schoenen zijn wel sneller kapotgelopen en worden dan ook best om de 500 km vervangen. Alweer doe ik hier beroep op de pakjesdiensten. Hetzelfde verhaal met mijn steunzolen, een reservepaar zal aanwezig zijn ergens op het zuideiland in een pakketje.

Er lijken wel 1000 beslissingen te moeten genomen worden en ik ben nog niet vertrokken. Vooral 's avonds als ik in bed lig komen er veel vragen naar boven:

• Wat als ik niet genoeg drinkwater heb?
• Ga ik hieraan denken bij elke waterbron?
• Ga ik snel vrienden maken?
• Ga ik veel mensen tegenkomen?
• Hoe vaak zal ik alleen wandelen?
• Hoe ga ik omgaan met het alleen zijn?
• Wat als ik problemen heb? Ga ik rustig kunnen blijven?
• Kan ik wel mijn weg goed vinden?
• Hoe zal ik me voelen alleen in mijn tentje als het buiten pikdonker is?
• Wat als ik in een onweer terecht kom in de bergen?
• Ga ik niets vergeten over het hoofd te zien?
• Zal ik verstandige beslissingen maken?
• Zal ik de eindstreep halen?
• Wat als ik gekwetst geraak?

Ik kan zo nog wel even doorgaan met vragen die door mijn hoofd spoken. Het is een eindeloze lijst en nog vele rusteloze nachten.

Stilletjes aan komt ook de aanloop naar het fysiek voorbereiden op de tocht. Ik heb nog 9 maanden om mijn lichaam 'thru-hike' proof te maken. Dat wil zeggen cardio-training, spiertraining (vnl. benen, enkels en core-stability). Yoga lijkt ook een aanrader te zijn voor zowel fysiek als mentaal de tocht te doorstaan, dus dat ga ik ook een kans geven. Ik moet eerlijk toegeven dat ik net uit mijn winterslaap gekropen ben en dat het vijf voor twaalf is om eraan te beginnen. Gelukkig vertrek ik nog een week naar Jordanië om te hiken en staat een 10-daagse trekking door de ongerepte natuur in Groenland nog op het programma. Vooral Groenland is een houvast om fysiek naartoe te werken, om materialen uit te testen, om zonder gids met een reisgenoot samen te navigeren. Ik zal met deze reis nog heel wat nieuwe skills leren. Niet te vergeten, ik ga naar Groenland om het land en natuur te ontdekken, niet noodzakelijk ter voorbereiding op NZ. Het is wel goed meegenomen natuurlijk. Ik heb me ook ingeschreven voor en weekend BPA, oriëntatie voor gevorderden. In de hoop mijn oriëntatie skills nog wat bij te schaven. Ik heb een samenvatting gemaakt van de hoogteprofielen per track om bewust te worden van de hoogtemeters die afgelegd gaan worden. Ook als reminder dat ik mijn benen niet mag vergeten te trainen. Die kan je hieronder bekijken.

Het is een hele boterham zo'n tocht voorbereiden, maar het belangrijkste is wel dat ik er nog altijd ongelofelijk veel zin in heb. Dit is een zaadje dat al jaren aan het groeien is. Een gek plan, een passie, een droom. Een drang om de wereld te ontdekken, een drang om alles uit het leven te halen. Ergens mei-juni ga ik beginnen kijken naar vliegtickets en visum aanvraag en dan zal het echt wel realiteit worden! (Als covid er geen stokje voor steekt.)

Meer info over Te Araroa op: https://www.teararoa.org.nz